Kontynuujemy cykl artykułów związanych ze specjalizacjami pielęgniarskimi. Co tydzień będziemy publikować artykuł na temat danego szkolenia specjalizacyjnego. Będą one opisywać konkretnie każdą specjalizację tj. jakie moduły wchodzą w jej program, ile godzin zajęć trwa dana specjalizacja, jakie są warunki przystąpienia do szkolenia i jakie konkretne kompetencje uzyska pielęgniarka po uzyskaniu tytułu specjalisty w tej dziedzinie.
Dzisiejszy artykuł ma na celu zapoznanie ze specjalizacją w dziedzinie pielęgniarstwa chirurgicznego.
Szkolenie specjalizacyjne, zwane specjalizacją jest to rodzaj kształcenia, który zgodnie z ustawą z dnia 15 lipca 2011r. o zawodach pielęgniarki i położnej ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę lub położną specjalistycznej wiedzy i umiejętności w określonej dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz uzyskania tytułu specjalisty w tej dziedzinie. Obecnie trwa ona dwa lata. Kończy się egzaminem państwowym organizowanym przez Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych.
Do tej specjalizacji (jak i do wszystkich pozostałych) może przystąpić pielęgniarka, która:
Posiada prawo wykonywania zawodu
Pracowała w zawodzie co najmniej przez 2 lata w okresie ostatnich 5 lat
Została dopuszczona do specjalizacji po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego prowadzonego przez System Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych (SMK)
Dodatkowe warunki do przystąpienia do specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa chirurgicznego:
Posiadanie kursu EKG (wykonywanie i interpretacja zapisu elektrokardiograficznego u dorosłych)
Przed zaliczeniem szkolenia specjalizacyjnego należy potwierdzić, że pielęgniarka posiada również kwalifikacje w zakresie badania fizykalnego np. poprzez ukończenie kursu specjalistycznego „Wywiad i badania fizykalne”.
Cel kształcenia
Przygotowanie pielęgniarki do samodzielnego wykonywania specjalistycznych świadczeń zdrowotnych w dziedzinie pielęgniarstwa chirurgicznego, pełnienia roli lidera i wdrażania do praktyki pielęgniarskiej zmian potwierdzonych dowodami naukowymi a także do oceny rozwoju własnego i członków zespołu pielęgniarskiego oraz uczestniczenia w projektowaniu i prowadzeniu kształcenia zawodowego oraz podyplomowego pielęgniarek i przedstawicieli innych zawodów medycznych.
Czas trwania kształcenia
Łączny czas trwania tego szkolenia specjalizacyjnego to 840 godzin dydaktycznych w tym:
zajęcia teoretyczne – 490 godzin
zajęcia praktyczne – 350 godzin
Organizator kształcenia w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji, ma prawo dokonać modyfikacji czasu trwania zajęć teoretycznych. Oznacza to, że 80% łącznej liczby godzin przeznaczonych na realizację programu nie podlega zmianie. Wskazane 20%, co stanowi nie więcej niż 168 godzin, może być wykorzystane na samokształcenie.
Plan nauczania:
I Moduł: Humanistyczno-społeczne podstawy specjalizacji
liczba godzin teorii: 110
bez stażu
IIModuł: Wybrane aspekty leczenia w chirurgii
liczba godzin teorii: 50
łączna liczba godzin: 85
miejsca realizacji i czas stażu:
Oddział chirurgiczny ogólny z salą opatrunkową (35 godzin)
III Moduł: Ocena stanu zdrowia pacjenta w chirurgii
liczba godzin teorii: 25
łączna liczba godzin: 32
miejsca realizacji i czas stażu:
Oddział chirurgiczny ogólny
Oddział chirurgii urazowoortopedycznej(7 godzin)
IV Moduł: Pielęgnowanie pacjenta w oddziale chirurgii ogólnej
liczba godzin teorii: 90
łączna liczba godzin: 153
miejsca realizacji i czas stażu:
Ambulatorium chirurgiczne (21 godzin)
Oddział chirurgiczny ogólny (42 godziny)
V Moduł: Pielęgnowanie pacjenta w oddziale chirurgii urazowej i ortopedii
3. Wykonanie całościowej oceny stanu zdrowia pacjenta z chorobami chirurgicznymi.
4. Interpretacja podstawowych wyników badań laboratoryjnych.
5. Przygotowanie chorego dorosłego/chorego w podeszłym wieku/dziecka do badań diagnostycznych wykonywanych w chorobach chirurgicznych i urazach.
6. Przygotowanie chorego dorosłego/chorego w podeszłym wieku/dziecka do zabiegu operacyjnego, uwzględniając rodzaj zabiegu i rodzaj znieczulenia.
7. Przygotowanie chorego dorosłego/chorego w podeszłym wieku/dziecka do badania/ zabiegu endoskopowego.
8. Ocena stanu chorego dorosłego/chorego w podeszłym wieku/dziecka i pielęgnowanie po zabiegu operacyjnym.
9. Monitorowanie bólu u chorego dorosłego/dziecka, leczonego chirurgicznie/po urazie.
10. Monitorowanie parametrów życiowych pacjenta w okresie okołooperacyjnym.
11. Monitorowanie stanu chorego dorosłego/dziecka po zabiegu operacyjnym, w tym podłączenie chorego do urządzeń monitorujących i pomiarowych oraz interpretacja odczytywanych parametrów.
12. Prowadzenie bilansu wodnego, ocena nawodnienia/odwodnienia pacjenta.
13. Ocena drożności drenów i prawidłowego działania drenażu klatki piersiowej.
14. Ocena stanu świadomości dziecka/pacjenta dorosłego/w wieku podeszłym.
15. Ocena stopnia i powierzchni oparzenia u dziecka i u dorosłego.
16. Zaopatrzenie rany oparzeniowej.
17. Przygotowanie dziecka/dorosłego do przeszczepu skóry.
18. Zastosowanie unieruchomienia przy złamaniach i zwichnięciach.
19. Pielęgnowanie chorego na wyciągu/w opatrunku gipsowym.
20. Przygotowanie chorego do zdjęcia opatrunku gipsowego.
21. Udział w diagnostyce chorych po urazie, towarzyszenie choremu i zabezpieczenie go na czas transportu do pracowni diagnostycznych.
22. Pielęgnowanie chorego dorosłego/chorego w podeszłym wieku/dziecka po urazie.
23. Podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powikłaniom pooperacyjnym.
24. Podejmowanie działań zapobiegających powikłaniom u pacjentów nieprzytomnych.
25. Podejmowanie działań zapobiegających powikłaniom zakrzepowo-zatorowym.
26. Podejmowanie działań zapobiegających zakażeniom u chorych z cewnikiem Foley’a/ cewnikiem JJ/cewnikiem założonym nadłonowo/dwubieżnym.
27. Pomiar wskaźnika kostka-ramię.
28. Prowadzenie edukacji chorego z założonym opatrunkiem gipsowym.
29. Prowadzenie edukacji w zakresie pielęgnacji urostomii.
30. Prowadzenie edukacji w zakresie pielęgnacji stomii jelitowych.
31. Prowadzenie edukacji w zakresie pielęgnacji gastrostomii/jejunostomii.
32. Prowadzenie edukacji w zakresie profilaktyki i wczesnego rozpoznania chorób nowotworowych.
33. Prowadzenie usprawniania ruchowego (siadanie, pionizacja, nauka chodzenia, nauka samoobsługi) u chorych w okresie okołooperacyjnym.
34. Usprawnianie ruchowe chorych po amputacji kończyny.
35. Stosowanie kompresjoterapii.
36. Ocena rany owrzodzeniowej, pomiar powierzchni rany i jej zaopatrzenie.
37. Dobór i stosowanie nowoczesnych opatrunków specjalistycznych do zaopatrywania ran w zależności od fazy gojenia się rany.
38. Stosowanie profilaktyki przeciwodleżynowej.
39. Stosowanie rehabilitacji oddechowej.
40. Cewnikowanie pęcherza moczowego.
41. Założenie/wymiana cewnika do cystostomii.
42. Zdjęcie szwów z rany.
43. Zmiana opatrunku na ranie pooperacyjnej.
44. Ocena stanu odżywienia chorego.
45. Pielęgnowanie chorego z gastrostomią/jejunostomią.
46. Pielęgnowanie chorego z cewnikiem założonym do żyły centralnej.
47. Monitorowanie stanu chorego z całkowitym żywieniem pozajelitowym.
48. Zapobieganie powikłaniom żywienia enteralnego i parenteralnego.
49. Edukowanie chorego/dziecka i jego rodziny/opiekunów w zakresie postępowania w domu po leczeniu szpitalnym.
50. Ocena stanu pacjenta w celu ustalenia postępowania i podjęcia decyzji o prowadzeniu lub odstąpieniu od medycznych czynności ratunkowych.
51. Układanie pacjenta w pozycji właściwej dla jego stanu zdrowia lub odniesionych obrażeń.
52. Podjęcie i prowadzenie podstawowej i zaawansowanej resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dorosłych i dzieci zgodnie z obowiązującymi wytycznymi Polskiej Rady Resuscytacji.
53. Bezprzyrządowe przywracanie drożności dróg oddechowych.
54. Przyrządowe przywracanie drożności dróg oddechowych z zastosowaniem: rurki ustnogardłowej, rurki nosowo-gardłowej, maski krtaniowej, rurki krtaniowej.
55. Wykonanie intubacji dotchawiczej w laryngoskopii bezpośredniej w nagłym zatrzymaniu krążenia przez usta lub przez nos bez użycia środków zwiotczających mięśnie.
56. Odsysanie dróg oddechowych metodą otwartą i zamkniętą.
57. Stosowanie tlenoterapii biernej.
58. Stosowanie wspomagania oddechu za pomocą worka samorozprężalnego.
59. Stosowanie tlenoterapii czynnej przy użyciu maski twarzowej, worka samorozprężalnego z zastawką jednokierunkową lub z użyciem respiratora.
60. Wykonanie defibrylacji zautomatyzowanej.
61. Wykonanie defibrylacji ręcznej na podstawie EKG.
62. Wykonanie badania elektrokardiograficznego.
63. Monitorowanie czynności układu oddechowego.
64. Monitorowanie czynności układu krążenia metodami nieinwazyjnymi.
66. Podawanie leków drogą dożylną, domięśniową, podskórną dotchawiczą, doustną i wziewną przy użyciu gotowego zestawu.
67. Oznaczanie poziomu parametrów krytycznych z użyciem dostępnego sprzętu, w tym: stężenia glukozy w surowicy krwi, stężenia elektrolitów w surowicy krwi, gazometrii krwi włośniczkowej.
68. Opatrywanie ran.
69. Tamowanie krwotoków.
70. Unieruchomienie kręgosłupa w sytuacji podejrzenia złamania, ze szczególnym uwzględnieniem odcinka szyjnego.
71. Odebranie porodu w warunkach pozaszpitalnych.
72. Prowadzenie segregacji medycznej.
73. Podejmowanie działań zabezpieczających celem ograniczenia skutków zdrowotnych zdarzenia.
74. Przygotowanie pacjenta i opieka medyczna podczas transportu.
UWAGA! WAŻNA AKTUALIZACJA Z DNIA 6.05.2022r.
Informujemy, że od dnia 19 kwietnia 2022 roku obowiązuje aktualizacja programów szkoleń specjalizacyjnych dla pielęgniarek i położnych.
Jak informuje Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych dnia 5 kwietnia 2022 roku Minister Zdrowia zatwierdził aktualizację programów szkoleń specjalizacyjnych dla pielęgniarek i położnych, który znosi warunek dotyczący przedkładania wraz z wnioskiem o zakwalifikowanie do egzaminu państwowego zaświadczenia o ukończeniu:
kursu specjalistycznego Wykonanie i interpretacja zapisu elektrokardiograficznego;
kursu specjalistycznego Leczenie ran dla pielęgniarek;
kursu specjalistycznego Leczenie ran dla położnych.
Powyższy artykuł na temat specjalizacji został napisany jeszcze przed aktualizacją programów kształcenia. Informujemy więc, że obecnie jedynym obowiązującym kursem specjalistycznym do specjalizacji zostaje Wywiad i badania fizykalne. Warunki zwolnienia z kursu zostają bez zmian.
Podczas nauki do końcowego egzaminu specjalizacyjnego z tej dziedziny pielęgniarstwa zachęcamy do korzystania z naszej platformy„Specki.pl. Testy do specjalizacji dla pielęgniarek”.
Platforma zawiera 12 testów z dziedziny pielęgniarstwa chirurgicznego od sesji jesiennej 2015do sesji jesiennej 2021 (w tym ostatnie testy zawierają do każdego pytania LITERATURĘ). Po każdej sesji egzaminacyjnej dodajemy nowy test. Link do kursu znajduje się w Źródłach (pozycja nr2).
A już za tydzień zapraszamy do kolejnego artykułu na temat planów odnośnie powstania nowej specjalizacji pielęgniarskiej- chirurgiczna asysta lekarza. Natomiast kolejne artykuły będą kontynuacją cyklu o obecnych specjalizacjach pielęgniarskich.
Absolwentka studiów licencjackich na kierunku pielęgniarstwo na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym oraz studiów magisterskich na WSEiI w Lublinie. Specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa internistycznego. Pielęgniarka na oddziale hematologicznym w Zamojskim Szpitalu Niepublicznym. Prywatnie szczęśliwa mężatka i mama dwóch 4-letnich synów.
